Myślimy na niebiesko

Naszą misją jest poszerzanie świadomości społeczeństwa na temat potrzeb osób z autyzmem, a także ograniczeń, jakie często spotykają na swojej drodze w trakcie codziennych obowiązków i czynności, takich jak: zrobienie zakupów czy wizyta u stomatologa. Zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci z tym zaburzeniem, zwyczajne zadania często są niemalże wyczynem. Osoby z autyzmem odbierają świat jako niebezpieczny, bo jest po brzegi wypełniony różnymi bodźcami, które bywają nie do zniesienia i nie są właściwie przetwarzane – jest za dużo światła, za dużo dźwięków. Wszystko to tworzy kakofonię, bałagan obrazów, które w żaden sposób nie chcą łączyć się w całość a potęgują chaos. Dom jest dla nich bezpieczną przestrzenią. I właśnie dlatego staramy się ułatwić osobom z autyzmem funkcjonowanie w miejscach publicznych. Zachęcamy restauracje, sklepy, supermarkety, gabinety lekarskie, salony fryzjerskie do przygaszania światła, przyciszania muzyki, stosowania symboli, które pomagają tym osobom rozumieć świat. Na naszej stronie możecie pobrać karty z symbolami, plakaty, założenia akcji. Możecie z nich korzystać, przekazywać je dalej, by zwiększać świadomość o autyzmie.

2 kwietnia to Światowy Dzień Świadomości Autyzmu 

Akcja „Dwulatek mówi”

Opóźniona mowa jest zazwyczaj pierwszym niepokojącym symptomem, na który zwracają uwagę rodzice. Niestety, w społeczeństwie wciąż pokutują mity, że dziecko zaczyna mówić w wieku kilku lat, że chłopcy mówią później. Dlatego też pierwsza wizyta u logopedy jest wówczas, kiedy dziecko już dawno chodzi do przedszkola, ale nie rozmawia z innymi dziećmi, bo nie potrafi. Stąd pomysł na akcję. Rozwojowo dziecko zaczyna mówić ok. 12 miesiąca swoje pierwsze słowa, a wieku dwóch lat składa pierwsze proste zdania na miarę swojego wieku oczywiście.

W ramach akcji tworzymy kwestionariusze do przesiewowego badania dzieci w wieku od ok. 20 do 36 miesięcy. Dokładamy wszelkich starań, by taki kwestionariusz znalazł się w każdej radomskiej przychodni, w każdym radomskim żłobku i przedszkolu, a z czasem także we wszystkich polskich placówkach tego typu. Działamy w myśl zasady, że wczesne określenie ewentualnych trudności dziecka umożliwi podjęcie jak najszybszej terapii, co z kolei wpływa na jak najlepsze jej wyniki.

Drogi Rodzicu, przeczytaj, jak mówi dwulatek.

Dwulatek mówi. To nie jest bzdura. To jest jeden z etapów rozwoju. To jest fakt! Tylko co to znaczy, że mówi… niekoniecznie jest zdolny do opowiadania bajki. Ale od początku.

ROZWÓJ DZIECKA

Dziecko rozwija się pewnymi etapami. W skrócie i nieco wybiórczo potraktuję to zagadnienie. Zanim dziecko zacznie chodzić, musi stanąć, musi się spionizować. Zanim dziecko powie pierwsze zdanie, musi powiedzieć słowo, zanim powie słowo, gaworzy. Wszystkie dzieci na całym świecie w tym obszarze rozwijają się podobnie. Chyba że dziecko nie żyje wśród ludzi, nie ma styczności z językiem werbalnym, a historia zna takie przypadki, opiszę je jako ciekawostkę na końcu. Zatem naprawdę trudno znaleźć dziecko, które nie wypowiadałoby wyrazów, a nagle zaczęłoby mówić zdaniami. TO JEST MIT, który wciąż słyszę. Tak jak nie ma dziecka, które nie potrafiłoby się spionizować, a nagle zaczęłoby chodzić. Czy nie zmartwiłby Was dwulatek, który nie chodzi? Pewnie tak. To dlaczego tak wielu rodziców ( nawet niektórzy lekarze) bagatelizuje fakt, że dwulatek powinien mówić. Pierwsze słowa pojawiają się w tym czasie, co pierwsze kroki, czyli ok. 12 miesiąca życia (można liczyć 6 kolejnych miesięcy jako pewną normę).

NA POCZĄTEK WYRAZ

Dziecko może mówić bardzo mało, niewyraźnie, dlatego też dla rodzica moment, w którym pojawia się pierwsze zdanie, to absolutny skok, zapamiętany jako chwila, w której dziecko zaczęło nagle mówić. Kiedy jednak nieco się zastanowimy, jestem przekonana, że znajdziemy jakieś tam wyrazy w słowniku malucha. I to nie jeden wyraz. Dziecko na początku mówi mama, tata, baba, dziadzia. Są to zwykle nazwy osób i przedmiotów z najbliższego otoczenia. Dziecko może mówić “pi” na picie, “opa” na skakanie, czy “hau hau” na pieska. To także wyrazy w jego słowniku. Później powstaje proste zdanie typu “mama oć” jako mama chodź lub wyrażenie dwuelementowe typu “hau hau tu”, czyli piesek tu.

CO MOŻE NIEPOKOIĆ

Jeśli dziecko mówi tylko po swojemu. Wypowiada potok niezrozumiałych dla nas dźwięków i sylab. Niepokojące jest, jeśli tylko mama rozumie słowa, które wypowiada dziecko. Nie jest normą, jeśli dziecko dwuletnie mówi tylko kilka słów. Nie jest normą, jeśli każde ze słów jest bardzo zniekształcane. Wyobraźmy sobie, że dziecko na samolot mówi “ojo”. Czekamy, ale obserwujemy, czy z czasem ta wymowa jest wyraźniejsza. Jeśli przez kolejne pół roku “ojo” nadal jest samolotem, przyjrzałabym się innym słowom, czy również są mocno zniekształcone i czy z czasem dziecko wypowiada je wyraźniej. Zachęcam do tworzenia słownika dziecka. To jest świetna pamiątka na przyszłość. Oczywiście też bez przesady z dokładnym spisywaniem słów. Jeśli zauważacie progres, to nie ma sensu. Dzieci na początku zniekształcają wyrazy i to nie jest nic niepokojącego. Ważne, by z czasem wypowiadały je właściwie.

O NIE WYŚCIG ANI TABELA PORÓWNAWCZA

To prawda, że każe dziecko rozwija się w swoim tempie. Jednakże ten rozwój musi mieścić się mimo wszystko w pewnych ramach. Podczas gdy jeden dwulatek może mówić : “mama tu”, “mama da pi” – mama daj pić, to inny może już całkiem swobodnie z nami rozmawiać. I jedno, i drugie dziecko mieści się w granicach tej dość obszernej normy. Dziecko dwuletnie może mówić od kilkudziesięciu do kilkuset słów. Zaczyna budować zdania dwuelementowe, ale może  już składać zdania pojedyncze rozwinięte. Dlatego nie ma sensu porównywać dzieci do siebie. Nie ma sensu prześcigać się w tym, jak wiele słów mówią nasze dzieci, a ile znajomych. Najważniejsze, czy nasz dwulatek w ogóle zaczyna porozumiewać się werbalnie.

KONSEKWENCJE OPÓŹNIONEGO ROZWOJU MOWY

Zbyt dużo dzieci przychodzi do logopedy za późno. Zwykle są to ponad trzyletnie przedszkolaki, czasem nawet czteroletnie będące na etapie dwuelementowych wypowiedzi a niekiedy wyrazów (poziom rocznego dziecka). Czy myślicie, że później łatwo wypracować normę dla trzylatka, czyli nauczyć go w miarę swobodnie porozumiewać się z najbliższymi? Nie jest łatwo. A jeśli przy okazji diagnozy odkrywamy poważniejsze problemy, nauka werbalnego porozumiewania się może okazać się naprawdę wyzwaniem i może mieć swoje konsekwencje w przyszłości.

NIEMÓWIĄCY DWULATEK PO LATACH KILKU

Wyobraźcie sobie dwulatka, nazwijmy go Olek, który mówi kilka słów. Mama nie idzie do logopedy, bo “to chłopiec”, “pójdzie do przedszkola i na 100 procent się rozgada”. Mija pół roku.Olek nadal mówi kilka słów, nie łączy wyrazów w zdania. Bardzo szybko się złości. Mama usprawiedliwia to buntem dwulatka. I częściowo słusznie. Ale Olek też nie potrafi wyrażać swoich potrzeb, nikt go nie rozumie.

OLEK W PRZEDSZKOLU

Mija kolejne pół roku. Olek idzie do przedszkola. W przedszkolu nikt go nie rozumie. I pojawia się pierwszy problem. Na badaniach przesiewowych logopeda zwraca uwagę, że Olek ma problem z mową. Mama jeszcze stawia opór, bo Olek zaczął mówić więcej. Co prawda niewyraźnie, ale pojawiły się nowe słowa.  Zresztą co to za wymyślanie, żeby z takim dzieckiem po logopedach chodzić. Wujek Stasio też podobno mówił bardzo późno, zaczął jak miał 5 lat i teraz jest chłop jak dąb i przecież mówi. Logopeda nalega,  Olek ma jeszcze problem z motoryką małą. Rodzice nie zauważyli.  Mają do tego prawo! Rodzic to nie terapeuta nie musi się na tym znać. W końcu mama pogłębia badania. Olek dużo rozumie, reaguje na imię, potrafi nawiązywać relacje z dziećmi, pomimo trudności z mową. Mowa jednak jest na poziomie początkującego dwulatka. Olek zaczyna składać proste dwuelementowe wyrażenia. Do tego problemy z motoryką małą, planowaniem motorycznym, brak pionizacji języka, infantylny typ połykania. Olek ma już 3,5 roku. Zaczyna terapie przed 4 urodzinami. Wtedy składa dwuelementowe zdanie. Częściej zaczyna używać czasowników. Kiedy ma cztery lata, już  zadaje pytania. Mama mówi, że nawet zaczyna się trochę kłócić. W przedszkolu coraz lepiej go rozumieją. Pięcioletni Olek radzi sobie z mową całkiem dobrze. Składa zdania czteroelementowe. Pojawiają się jednak agramatyzmy, za dużo jak na jego wiek. Olek nie potrafi jeszcze swobodnie opowiedzieć historyjki. Z trudem werbalizuje związki przyczynowo skutkowe. Nie wymawia “sz, ż, cz, dż”, głoski syczące zmiękcza, l zamienia  na “j” Dzieci wyklaskują sylaby, Olek ma troszkę z tym problem.

OLEK W SZKOLE

Olek potrafi opowiadać tak jak rówieśnicy. Zdarzają się sporadycznie błędy gramatyczne. Może ma troszkę mniejszy zasób słownictwa, ale stara się dorównać rówieśnikom. Rzadziej zmiękcza głoski syczące. Potrafi już wymawiać szeleszczące, niekiedy o tym zapomina i w mowie spontanicznej jeszcze nad tym pracuje. Nie zamienia już “l” na “j”, ale nadal ma problem z “r”. Olek ma trudność z głoskowaniem, a co za tym idzie także z czytaniem i pisaniem.

TERAPIA

Olek był w terapii przez cały czas. Olek nie do końca jest wymyślony. Miałam kontakt z takimi dziećmi, które miały stwierdzony opóźniony rozwój mowy w okresie przedszkolnym, ale problemy, niestety, występowały jeszcze w szkole. Oczywiście one miały swoje źródła, dzieci były poddawane dodatkowym terapiom. To już nie jest tak istotne dla rodzica. Najważniejsze, byśmy zrozumieli, że brak mowy może skutkować innymi trudnościami dziecka w kontaktach z rówieśnikami czy w nauce.

OPRÓCZ MOWY

Czy wiecie, że istnieje pewien procent dzieci, które mogą nie opanować języka? Nie straszę. To są fakty. Jeśli dwulatek nie mówi, a oprócz tego: nie reaguje na imię, nie nawiązuje kontaktu wzrokowego, nie wskazuje placem, nie rozumie poleceń, nie rozwija się prawidłowo i może to zwiastować znacznie poważniejsze problemy aniżeli opóźniony rozwój mowy. A mózg dziecka do 3 roku życia rozwija się najintensywniej i wcześnie podjęta interwencja może przynieść bardzo dobre efekty.

Instytut Rozwoju Dziecka to zespół placówek prowadzonych przez Stowarzyszenie Karuzela. To miejsce, w którym dzieci, otrzymują nie tylko opiekę i edukację , ale przede wszystkim kompleksową wielospecjalistyczną pomoc wykwalifikowanych wychowawców i specjalistów. Naszym największym atutem jest indywidualne i holistyczne podejście do każdego dziecka.
Od lat prowadzimy przedszkole, poradnię, zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju, od niedawna także żłobek. Bierzemy udział w projektach polskich i zagranicznych, co umożliwia nam wykorzystywanie najnowszych metod terapii i diagnostyki zaburzeń stosowanych z powodzeniem na całym świecie.
Wspieramy dzieci z różnymi deficytami rozwojowymi. Stawiamy na wysoką jakość opieki, wrażliwość na potrzeby maluszków, wspieranie ich rozwoju oraz tworzenia osobowości naszych podopiecznych. Dzięki profesjonalnej opiece, którą zapewnia wykwalifikowana kadra, rodzice mają pewność, że pozostawiają swoje pociechy w przyjaznym i uroczym miejscu. Oferujemy nowoczesny budynek wraz z wyposażeniem, odpowiednio przystosowany do diagnoz, terapii, nauki, opieki, zabawy oraz odpoczynku dzieci.
Karuzela to placówka sensoryczna. Oznacza to, że wszelkie nasze działania wspierają rozwój dziecka w myśl zasad neurodydaktyki, czyli edukacji poprzez doświadczanie. Dlatego nasze dzieci smakują, dotykają, wąchają, poznają – bawią się barwami, fakturami.
Dla zapewnienia jak najlepszych sensorycznych doświadczeń naszych dzieci powstaje ogród sensoryczny, miejsce doskonałej zabawy i edukacji. Do dyspozycji nasi podopieczni mają dwa place zabaw.
W Poradnia Rodzinnej świadczymy usługi terapeutyczne oraz diagnostyczne dla dzieci z: Autyzmem, Zespołem Aspergera i ADHD. Dodatkowo oferujemy dostępność specjalistycznych konsultacji oraz terapii. Zapewniamy pomoc: psychologiczną, psychiatryczną, pedagogiczną, logopedyczną oraz fizjoterapeutyczną na najwyższym poziomie.
Prowadzimy grupę wsparcia dla rodziców chcących się podzielić swoimi doświadczeniami, radościami, troskami przy opiece swoich pociech. W bezpiecznej atmosferze, kameralnej grupie, przy asyście psychologa, rodzice mogą posłuchać lub opowiedzieć o tym wszystkim, co dla nich ważne.
Instytut prowadzi również studia podyplomowe z zakresu Integracji Sensorycznej, gdzie doświadczona kadra i nowoczesne sale terapeutyczne pozwalają na zdobycie wiedzy i doświadczenia w jednym miejscu.
Instytut Rozwoju Dziecka to placówka, którą tworzą ludzie o wielkim doświadczeniu i sercu.

Zapraszamy

mgr Marta Słomka - logopeda, terapeuta TUS

mgr Aneta Durak - integracja ruchowa

Integracja Sensoryczna

Terapia sensoryczna ma na celu pomoc dzieciom z zaburzoną lub zbyt wolno rozwijającą się umiejętnością integracji bodźców sensorycznych. Jej zadaniem jest nauczenie dziecka jak prawidłowo reagować na wrażenia zmysłowe i oswojenie go z różnorodnością świata. Dodatkowo terapia sensoryczna rozwija zmysł równowagi oraz zdolności psychoruchowe dziecka, czyli innymi słowy – wspomaga jego rozwój.

Terapia sensoryczna to przede wszystkim zabawa ukierunkowana na uczenie dziecka odpowiedniego reagowania na bodźce zewnętrzne i wrażenia zmysłowe. Dziecko podczas kontrolowanej zabawy uczy się jak porządkować i organizować różnorodne bodźce docierające do niego za pośrednictwem różnych zmysłów. Do takich zabaw może na przykład zaliczać się huśtanie w hamaku, jazda na deskorolce oraz zabawa zabawkami o różnych fakturach i kolorach, także lepienie figurek z masy plastycznej. W ten sposób wzmacniane są procesy nerwowe, które później przydadzą się dziecku w szkole, na przykład podczas nauki pisania, a także przy wykonywaniu różnych innych czynności. Terapia sensoryczna ma na celu poprawienie zdolności integracji bodźców zmysłowych, przede wszystkim ma być jednak dla dziecka przyjemną zabawą, tak by mogło ono w jak najwyższym stopniu "oswoić" zewnętrzny świat w całej jego różnorodności, nie obawiało się go i nie uciekało przed płynącymi zeń sygnałami.

Logopedia

Podczas zajęć logopedycznych dzieci systematycznie ćwiczą:

• długość i siłę wydechu, w tym oddychanie dla mowy,
• artykulację,
• słuch fonemowy i fonetyczny,
• rozumienie i nadawanie komunikatów,
• poprawną dykcję.

Usprawniane są narządy artykulacyjne: język, wargi, podniebienie; ustalany jest prawidłowy tor oddechowy; wywoływane są głoski, które następnie dzieci utrwalają w sylabach, wyrazach, zdaniach, wierszykach i mowie potocznej.

Każde dziecko przychodząc na zajęcia logopedyczne powinno być wyposażone w zeszyt, na którego kartkach zapisywane są ćwiczenia i niezbędne uwagi dotyczące pracy w domu. Przejście do każdego kolejnego etapu terapii, jest możliwe wyłącznie wówczas, gdy dziecko utrwali dotychczasowy materiał. Zajęcia odbywają się raz w tygodniu, dlatego praca w domu pod opieką poinstruowanego przez logopedę rodzica, jest niezbędna i gwarantująca sukces – wyjście dziecka z wady wymowy.

Trening Umiejętności Społecznych

Zajęcia TUS (trening umiejętności społecznych) to terapia adresowana do dzieci wykazujących problemy w zakresie funkcjonowania społecznego. Zajęcia są prowadzone w malutkich grupach 2-3 osobowych. Skupiają się na rozwoju emocjonalnym, rozwoju empatii, poprawie umiejętności kontaktów interpersonalnych i współdziałania.

Wszystkie podejmowane działania mają na celu poprawę kontaktów dziecka z otoczeniem, tak z rówieśnikami jak i z dorosłymi i wprowadzenie go w podstawowe zasady panujące w życiu społecznym - kontakt wzrokowy, kontakt fizyczny podczas zabaw w kole, witanie się i żegnanie, odraczanie zachowań w oczekiwaniu na swoją kolej, społecznie akceptowane wyrażanie emocji, współpracę przy wykonywaniu zadań w kilka osób itd.

Terapia pedagogiczna

Terapia pedagogiczna ma na celu stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych dziecka, wyrównywanie braków w wiedzy i umiejętnościach, a także ułatwianie funkcjonowania w przedszkolu, a potem w szkole. Każde dziecko ma inne potrzeby i wymaga indywidualnego podejścia, dlatego program terapii pedagogicznej jest dostosowany do konkretnego dziecka i jego potrzeb.

Integracja ruchowa

W naszej placówce rolą fizjoterapeuty jest przede wszystkim niesienie pomocy dzieciom posiadającym deficyty w sferze ruchowej. Co roku prowadzone są badania przesiewowe mające na celu ocenę postawy ciała u dzieci uczęszczających do naszego przedszkola i żłobka. Dzieci w wieku przedszkolnym głównie borykają się z wadami postawy ciała, które najczęściej występują w obrębie kończyn dolnych i kręgosłupa. Oprócz tego na WWR uczęszczają dzieci, które z powodu zaburzeń ruchowych wymagają nieustannej rehabilitacji, która znacząco wpływa na poprawę jakości ich życia.

Praca fizjoterapeuty obejmuje: prowadzenie ćwiczeń indywidualnych poprzez stosowanie specjalistycznych ćwiczeń mających na celu kształtowanie cech motorycznych i wydolności fizycznej, rozpoznawanie możliwości motorycznych dziecka oraz wspieranie rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów psychoruchowych dzieci.

Odpowiednie połączenie metod terapeutycznych z zabawą umożliwia przeprowadzenie skutecznej terapii.

Biofeedback

Treningi EEG Biofeedback usprawniając pracę mózgu, polepszają procesy poznawcze, takie jak: 

• pamięć – Biofeedback powoduje przyspieszenie procesów zapamiętywania, co przekłada się na szybszą i efektywniejszą naukę. 
• uwaga – Biofeedback usprawnia uwagę poprzez wzmocnienie koncentracji uwagi – efektywniejsze skupienie, ześrodkowanie i skierowanie uwagi na określony przedmiot czy wydarzenie, co u osób z deficytami w tym zakresie skutkować będzie dłuższym skoncentrowaniem uwagi na jednym obiekcie. Wspomaga również podzielność uwagi. 
• Percepcja (spostrzeganie) – Biofeedback przyspiesza procesy rozpoznawania i różnicowania bodźców docierających z otoczenia. 

Treningi EEG Biofeedback owocują poprawą procesu uczenia się, zmniejszeniem ilości popełnianych błędów w procesie uczenia się, a co za tym idzie skutkuje polepszeniem wyników w nauce. Ponadto wpływają pozytywnie na samoocenę. Dziecko odzyskuje wiarę  w siebie, w swoje możliwości. Zwiększa się wytrwałość i motywacja do nauki. 

Tomatis

Metoda ta polega na słuchaniu dźwięków poprzez urządzenie nazwane „elektronicznym uchem”. Zmusza ono ludzkie ucho do efektywnego, aktywnego słuchania, dzięki zastosowaniu muzyki o zróżnicowanej częstotliwości. Specjalne słuchawki, podają dźwięk drogą powietrzną oraz kostną, co powoduje intensywną stymulację kory mózgowej oraz eliminacje nadwrażliwości słuchowych, przyczyniając się do poprawy procesów uczenia się i eliminowania stresu. Cały trening składa się codziennych sesji. Podczas trwania sesji można rozmawiać, grać w gry planszowe i logiczne, bawić się lub odpoczywać. Każdy trening słuchowy prowadzony jest etapami, pomiędzy którymi konieczna jest przerwa mająca na celu integrację pozytywnych zmian w obszarze uwagi słuchowej. Przebieg terapii jest monitorowany i dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dn. 14 grudnia 2016 r. Prawo Oświatowe
2. Rozporządzenie MEN z dn. 24 sierpnia 2017 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci
3. Rozporządzenie MEN z dn. 09 sierpnia 2017r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych szkołach, przedszkolach i placówkach
4. Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym
5. Statut Niepublicznej Poradni Specjalistycznej mieszczącej się w Instytucie Rozwoju Dziecka

CELE WCZESNEGO WSPOMAGANIA ROZWOJU DZIECKA

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, organizowane w Instytucie Rozwoju Dziecka ma na celu pobudzenie psychoruchowe i społeczne rozwoju dziecka a w szczególności:

1. wielospecjalistyczną i skoordynowaną pomoc dziecku niepełnosprawnemu i jego rodzinie
2. stymulowanie rozwoju psychoruchowego, poznawczego oraz społeczno- emocjonalnego dziecka
3. występujących u dziecka deficytów rozwojowych
4. wspomaganie rozwoju dziecka w jego środowisku rodzinnym poprzez kształtowanie pożądanych postaw i zachowań w relacji rodzic/ opiekun prawny - dziecko.

ADRESACI WCZESNEGO WSPOMAGANIA ROZWOJU

Wczesne wspomaganie rozwoju organizowane jest dla dzieci od momentu wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole, które posiadają opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju. Do opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju konieczne jest złożenie wniosku o objęcie dziecka zajęciami z zakresu wczesnego wspomagania w Instytucie Rozwoju Dziecka.

ZESPÓŁ WCZESNEGO WSPOMAGANIA ROZWOJU DZIECKA

1. Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, zwany dalej „Zespołem”, powoływany jest przez Dyrektora Poradni Specjalistycznej mieszczącej się w Instytucie Rozwoju Dziecka.
2. W skład zespołu wchodzą specjaliści przygotowani do pracy z małymi dziećmi o zaburzonym rozwoju psychoruchowym: pedagog, logopeda, rehabilitant, terapeuta Integracji Sensorycznej i inni specjaliści w zależności od potrzeb.
3. Pracą Zespołu kieruje - Dyrektor Poradni Specjalistycznej mieszczącej się w Instytucie Rozwoju Dziecka.

ZADANIA ZESPOŁU WCZESNEGO WSPOMAGANIA ROZWOJU DZIECKA

Do zadań Zespołu Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka należy:

1. Ustalanie, na podstawie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz przeprowadzonej diagnozy, kierunków orz harmonogramu działań w zakresie wczesnego wspomagania i wsparcia rodziny dziecka,
2. Opracowanie i realizowanie Indywidualnego Programu Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka z uwzględnieniem działań wspierających jego rodzinę w realizacji programu,
3. Dokonywanie systematycznej oceny efektywności i skuteczności podejmowanych działań oraz modyfikowanie ich w razie potrzeby,
4. Ocenianie postępów oraz trudności w funkcjonowaniu dziecka, w tym identyfikowanie i eliminowanie barier i ograniczeń w środowisku utrudniających jego aktywność i uczestnictwo w życiu społecznym,
5. Analizowanie skuteczności pomocy udzielanej dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian w programie, stosownie do potrzeb dziecka i jego rodziny, oraz planowanie dalszych działań w zakresie wczesnego wspomagania
6. Nawiązanie współpracy z:
   1. przedszkolem, inną formą wychowania przedszkolnego, oddziałem przedszkolnym w szkole podstawowej, do którego uczęszcza dziecko, lub innymi podmiotami, w których dziecko jest objęte oddziaływaniami terapeutycznymi, w celu zapewnienia spójności wszystkich oddziaływań wspomagających rozwój dziecka,
   2. podmiotem leczniczym w celu zdiagnozowania potrzeb dziecka wynikających z jego niepełnosprawności, zapewnienia mu wsparcia medyczno-rehabilitacyjnego i zalecanych wyrobów medycznych oraz porad i konsultacji dotyczących wspomagania rozwoju dziecka,
   3. ośrodkiem pomocy społecznej w celu zapewnienia dziecku i jego rodzinie pomocy, stosownie do ich potrzeb współpraca z podmiotem leczniczym oraz  w razie potrzeby pomoc rodzinie w zapewnieniu dziecku niezbędnych form pomocy, stosownie do jego potrzeb.

1. Zespół współpracuje z rodziną dziecka poprzez:
   1. modelowanie pracy z dzieckiem, udzielanie porad i instrukcji dotyczących pracy z dzieckiem,
   2. udzielanie pomocy w zakresie nabywania i kształtowania postaw i zachowań pożądanych w kontaktach z dzieckiem ,
   3. udzielanie porad/ konsultacji dotyczących przystosowania warunków domowych do potrzeb dziecka oraz pozyskiwania i wykorzystywania w pracy z dzieckiem odpowiednich środków dydaktycznych i sprzętu.
2. Zespół szczegółowo dokumentuje działania prowadzone w ramach wczesnego wspomagania rozwoju.
3. Członkowie Zespołu pracują zgodnie z zakresem obowiązków zawartych w niniejszej procedurze.

ORGANIZACJA WCZESNEGO WSPOMAGANIA ROZWOJU DZIECKA

1. Zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju prowadzone są na terenie Instytutu Rozwoju Dziecka.
2. Organizację i realizację zadań z zakresu wczesnego wspomagania rozwoju nadzoruje Dyrektor Poradni Specjalistycznej mieszczącej się w Instytucie Rozwoju dziecka.
3. Wnioski w sprawie objęcia dziecka zajęciami wczesnego wspomagania rozwoju przyjmowane są w ciągu całego roku kalendarzowego. W przypadku braku miejsc, dziecko może zostać wpisane na listę rezerwową.
4. Po otrzymaniu wniosku o objęcie dziecka zajęciami WWRD, dyrektor wraz z członkami zespołu WWRD zapoznają się z dostarczoną przez wnioskodawcę dokumentacją. Następnie dyrektor powołuje zespół terapeutów dla danego dziecka i ustala miesięczny wymiar zajęć w ramach WWRD w zależności od potrzeb i możliwości psychofizycznych dziecka.
5. Na podstawie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju, kompleksowej diagnozy dziecka, rozmowy z rodzicami oraz bezpośredniej obserwacji dziecka podczas pierwszych spotkań zespół WWRD opracowuje Indywidualny Program Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka oraz ustala harmonogram zajęć.
6. W przypadku, kiedy placówka nie zatrudnia specjalistów odpowiednich do rodzaju niepełnosprawności dziecka, bądź nie dysponuje odpowiednim sprzętem, dyrektor może odmówić przyjęcia dziecka na wczesne wspomaganie rozwoju.
7. Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin miesięcznie.
8. Zajęcia odbywają się zgodnie z ilością godzin przyznanych dziecku, ustalonych przez dyrektora poradni według ustalonego harmonogramu zajęć.
9. Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania rozwoju prowadzone są indywidualnie z dzieckiem, jego rodziną, bądź w grupach nie przekraczających 3 osób.
10. Korzystanie z pomocy w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka jest dobrowolne i bezpłatne.
11. Zespół WWRD prowadzi dokumentację dla każdego dziecka, obejmującą:

1. opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka
2. wniosek rodzica/ opiekuna prawnego o objęcie dziecka wczesnym wspomaganiem rozwoju
3. kwestionariusz wywiadu z rodzicami dziecka
4. Indywidualny Program Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka, uwzględniający wsparcie rodziny dziecka
5. harmonogram pracy zespołu terapeutów
6. dziennik indywidualnych zajęć WWRD

1. Konsultacje Zespołu WWRD odbywają się według ustalonego harmonogramu.

ZAKRES OBOWIĄZKÓW CZŁONKÓW ZESPOŁU WCZESNEGO WSPOMAGANIA ROZWOJU DZIECKA

• Koordynator zespołu WWRD (dyrektor poradni):
  1. koordynuje pracę zespołu WWRD ;
  2. odpowiada za przygotowanie przez zespół Indywidualnego Programu Wczesnego Wspierania Rozwoju oraz za prawidłowe dokumentowanie działań prowadzonych w ramach wczesnego wspomagania rozwoju, w tym spotkań Zespołu ;
  3. organizuje spotkania zespołu poświęcone analizie efektywności pracy z dziećmi, planowaniu dalszych działań oraz dokonywaniu ewentualnych modyfikacji programów terapii zgodnie z harmonogramem.

Terapeuci jako członkowie Zespołu WWRD:

1. przeprowadzają diagnozę specjalistyczną dziecka w oparciu o wywiad, obserwacje dziecka oraz dostępne metody testowe dostosowane do specyfiki zaburzeń i rozwoju dziecka (pierwsze trzy zajęcia z dzieckiem);
2. prowadzą zajęcia specjalistyczne, zajęcia terapeutyczne z zastosowaniem odpowiednich metod stymulacji rozwoju psychoruchowego, stosownie do rodzaju niepełnosprawności dziecka, w oparciu o zalecenia zawarte w opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju oraz własną diagnozę (czas zajęć 50 minut + 10 minut na rozmowę z rodzicem/opiekunem/nauczycielem, zrobienie wpisu do dziennika);
3. prowadzą terapię według wyznaczonego grafiku pracy. Jeśli w danym dniu nie ma dziecka to na terapię biorą dziecko, którego wcześniej nie było i wpisują zmianę do grafiku pracy;
4. systematycznie dokonują oceny postępów dziecka, a w razie potrzeby modyfikują indywidualny program terapii stosownie do potrzeb i postępów dziecka;
5. na bieżąco po skończonych zajęciach uzupełniają wpis (temat zajęć) ze swojej terapii;
6. udzielają rodzicom/ opiekunom prawnym porad i wsparcia w zakresie kształtowania postaw i zachowań pożądanych w relacji z dzieckiem (forma ustna) oraz wskazówek do pracy z dzieckiem (forma pisemna);
7. na wniosek rodziców przygotowują opinię specjalistyczną (okres oczekiwania rodzica po złożeniu wniosku do sekretariatu dwa tygodnie).
8. w niezagospodarowanych godzinach (według grafiku) pracy wspierają pomocą grupy przedszkolne (w porozumieniu z dyrektorem przedszkola).

PRAWA I OBOWIĄZKI RODZICÓW/ OPIEKUNÓW PRAWNYCH DZIECKA BIORĄCEGO UDZIAŁ W ZAJĘCIACH WCZESNEGO WSPOMAGANIA ROZWOJU

1. Rodzice/ opiekunowie prawni dziecka mają prawo do:

1. udziału w zajęciach prowadzonych z dzieckiem oraz w zajęciach organizowanych dla rodziców/ opiekunów dzieci objętych wczesnym wspomaganiem rozwoju
2. informacji na temat potrzeb, możliwości i postępów czynionych przez dziecko
3. uzyskiwania porad, instrukcji i konsultacji dotyczących pracy z dzieckiem
4. zgłaszania uwag i propozycji dotyczących Indywidualnego Programu WWRD

1. Rodzice/ opiekunowie prawni dziecka zobowiązani są do:

1. systematycznego przyprowadzania dziecka na zajęcia WWRD, zgodnie z ustalonymi terminami spotkań
2. punktualnego przyprowadzania/odbierania dziecka na/z terapii
3. w razie choroby lub innej okoliczności uniemożliwiającej udział dziecka w zajęciach powiadomienie koordynatora lub terapeutów o nieobecności dziecka (telefonicznie, osobiście lub pisemnie)
4. ścisłej współpracy z zespołem specjalistów w zakresie kontynuowania terapii w warunkach domowych
5. przekazywania informacji/ dokumentacji dot. stanu zdrowia dziecka, diagnoz, realizowanych innych form terapii
6. nieprzyprowadzania na zajęcia dzieci chorych

1. W przypadku nieobecności dziecka na zajęciach wynikających z harmonogramu nie ma możliwości odpracowywania zajęć (dotyczy również dni wolnych od pracy, planowanych urlopów i zwolnień lekarskich terapeutów).
2. W przypadku niezgłoszonej nieobecności dziecka na trzech kolejnych zajęciach, może zostać ono wykreślone z listy uczestników zajęć wczesnego wspomagania rozwoju, a na jego miejsce może zostać umówione dziecko z listy rezerwowej.

Procedura obowiązuje od dnia: 01.01.2019

WWR - co to jest?

Wczesne Wspomaganie Rozwoju – co to jest?

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka to wielospecjalistyczne, kompleksowe i intensywne działania, mające na celu stymulowanie funkcji odpowiedzialnych za rozwój psychomotoryczny i komunikację małego dziecka, od chwili wykrycia niepełnosprawności do czasu podjęcia przez dziecko nauki w szkole, a także pomoc i wsparcie udzielane rodzicom i rodzinie w nabywaniu przez nich umiejętności postępowania z dzieckiem.

Wszystkie dzieci od momentu wykrycia u nich dysfunkcji i nieprawidłowości rozwojowych mają prawo do bezpłatnej, kompleksowej, profesjonalnej pomocy.

Jeżeli dostrzegasz nieprawidłowości w rozwoju Twojego dziecka, masz wątpliwości, pytania, coś Cię niepokoi — nie zwlekaj, przyjdź!

Jak uzyskać WWR?

Musisz iść z dzieckiem do lekarza pediatry/lekarza specjalisty. Lekarz wyda zaświadczenie lekarskie stwierdzające opóźnienie/zaburzenie/niepełnosprawność występującą u dziecka, które jest podstawą do wydania opinii WWRD. Konieczne jest, aby lekarz wyszczególnił rodzaj zaburzenia lub niepełnosprawność oraz stwierdził potrzebę wczesnego wspomagania rozwoju ze względu na jedną lub kilka następujących przyczyn:

• opóźniony lub zaburzony rozwój psychoruchowy
• niepełnosprawność ruchową w tym z afazją
• niepełnosprawność intelektualną
• niepełnosprawność sprzężoną (kilka niepełnosprawności równocześnie)
• Autyzm i Zespół Aspergera
• zaburzenia wzroku, słuchu, mowy.

 Z uzyskanym zaświadczeniem musisz udać sie do Publicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej (rejonizacja - sprawdź pod opieką, której poradni Publicznej znajduje się przedszkole Twojego dziecka). Zgłoś dziecko na diagnozę. Wypełnij wniosek o wydanie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju. Dołącz do wniosku dokumenty (zaświadczenie lekarskie stwierdzające potrzebę wczesnego wspomagania rozwoju, wcześniejsze opinie psychologiczne lub pedagogiczne - jeżeli są, dokumenty medyczne). Poradnia powinna w ciągu 30 dni od złożenia wniosku wydać opinię.

Odbierz opinię WWRD z poradni i przyjdź z nią do nas. My się z nią zapoznamy i zespół WWR przydzieli Twojemu dziecku zajęcia odpowiednie do rozpoznanych dysfunkcji.

Gdzie odbywają się zajęcia w ramach Wczesnego Wspomagania Rozwoju i kto je prowadzi?

Zapraszamy do realizacji zajęć w Instytucie Rozwoju Dziecka. Jesteśmy  jedną  z  placówek  realizujących  wczesne  wspomaganie  rozwoju  dzieci.  Zajęcia wczesnego  wspomagania prowadzą wykwalifikowani  specjaliści,  terapeuci  posiadający przygotowanie  merytoryczne  i  praktyczne,  odpowiednie  do  rodzaju  niepełnosprawności dziecka  ( logopeda,  pedagog,  fizjoterapeuta, terapeuta SI) którzy tworzą zespół wczesnego wspomagania. Zespołowy model pracy polega na współpracy wszystkich specjalistów przez cały czas trwania terapii, wspólnym tworzeniu i modyfikowaniu programu terapii. Pozwala to na zapewnienie dziecku i jego rodzinie systematycznej i zintegrowanej pomocy.

Pracę zespołu koordynuje Dyrektor naszej Poradni, Pani Renata Nobis.

Ile godzin przysługuje mojemu dziecku w ramach WWR?

Wymiar zajęć WWR wynosi od 4 do 8 godz. w miesiącu w zależności od możliwości psychofizycznych i potrzeb dziecka oraz od ustaleń organu prowadzącego jednostkę organizującą zajęcia WWR.

Oferta terapii w ramach WWR:

• Integracja Sensoryczna
• Terapia pedagogiczna
• Terapia logopedyczna
• Trening Umiejętności Społecznych (TUS)
• Integracja ruchowa (z fizjoterapeutą)
• Biofeedback
• Trening słuchowy metodą Tomatisa

Dzieci objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju:

• wcześniej zdobywają sprawność w okresie samoobsługi
• stają się bardziej sprawne ruchowo, dojrzalsze poznawczo i emocjonalnie
• uzyskują gotowość do przebywania w nowym środowisku
• łatwiej nawiązują kontakty rówieśnicze
• są lepiej przygotowane do rozpoczęcia systematycznej nauki szkolnej

Podstawa prawna WWR:

• Rozporządzenie MEN z dn. 24 sierpnia 2017 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci
• Ustawa z dn. 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.)
• Ustawa z dn. 14 grudnia2016 r. Prawo Oświatowe
• Rozporządzenie MEN z dn. 07 września 2017r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno- pedagogicznych

Więcej informacji uzyskasz w naszym Instytucie, nr tel. 510 832 823.

• mgr Julita Wojda
  dyrektor, rehabilitantka Poradni…
• dr Anna Zając
  - logopeda  …
• mgr Dominika Perendyk
  - fizjoterapeuta, terapeuta…

TERAPEUCI

mgr Malwina Łoboda - psycholog

mgr Anna Gajek - pedagog, terapeuta TUS, terapeuta behawioralny

mgr Barbara Piwońska - fizjoterapeuta, terapeuta SI

mgr Maria Posiadała - pedagog, terapeuta SI, logopeda kliniczny

mgr Edyta Damentko - pedagog, terapeuta SI

mgr Marta Legocka - pedagog, terapeuta terapii ręki

mgr Daria Żyszczyńska - psycholog 

mgr Emilia Motyl - terapeuta SI

mgr Sylwia Peryt - terapeuta SI

mgr Dominika Perendyk - fizjoterapeuta, terapeuta metody Weroniki Sherborn

mgr Paulina Sztuka - terapeuta pedagogiczny

mgr Małgorzata Zatorska - nauczyciel logopeda

mgr Aneta Kołtun - logopeda

Joanna Bolek - terapeuta pedagogiczny

mgr Aleksandra Pachocka - terapeuta pedagogiczny

mgr Justyna Mędrek - terapeuta SI

LEKARZE

lek. med. Małgorzata Nagadowska Nojek - psychiatra dziecięcy

lek. med. Lucyna Krekora - psychiatra dziecięcy

Poradnia oferuje następujące terapie

Terapia MAES

Przeznaczona jest dla dzieci z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym oraz innymi zaburzeniami neurorozwojowymi. Dostępna dla dzieci w każdym wieku. Skupia się na analizie wszystkich dysfunkcji wynikających z uszkodzenia mózgu. Podczas wykonywania konkretnej czynności przez dziecko, mózg wybiera zazwyczaj tę droga, która jest możliwie „najkrótsza” . Z tego też powodu repertuar umiejętności dziecka jest niewielki a jakość ich wykonywania spada. Terapia MAES daje bazę do rozwoju lepszych umiejętności oraz poszerzania ich zasięgu tak by dziecko osiągało lepsze podłoże do rozwoju bardziej złożonych czynności. Jest to holistyczne podejście polegające na dostarczaniu dziecku doświadczeń zarówno o komponentach motorycznych jaki i sensorycznych. Polega na rozszerzaniu „ścieżek” rozwoju umiejętności dziecka w taki sposób aby mogły być one wykorzystane i rozwijane inną drogą niż ta, której dziecko już się nauczyło. Podejście to pozwala na budowanie lepszej jakości rozwijanych umiejętności oraz maksymalne wykorzystanie potencjału dziecka. Żeby zidentyfikować umiejętności dziecka oraz odnieść je do rozwoju, została stworzona rama pracy terapii MAES.

Terapia MAES zakłada, modyfikację środowiska pacjenta w taki sposób aby jego rozwój przebiegał z maksymalnym budowaniem takich umiejętności, których dziecko samo nie jest w stanie osiągnąć przy „nietypowym” rozwoju.

Terapia Integracji Sensorycznej:
To terapia skierowana do dzieci mających problem z właściwą organizacją wrażeń zmysłowych, które mogą objawiać się :
wygórowaną lub zbyt niską reakcją na bodźce zmysłowe ( nadwrażliwością lub podwrażliwością)
kłopotami z koncentracją
niezgrabnością ruchową
opóźnionym rozwojem mowy etc.

Terapia Czaszkowo-krzyżowa (cranio-sacralna)- model biodynamiczny:

Subtelny masaż mający na celu wyciszenie dziecka. Pomaga w normalizacji napięcia mięśniowego.
Zastosowanie:
zaburzenia emocjonalne
nadpobudliwość psychoruchowa
autyzm
mózgowe porażenie dziecięce
ADHD
migreny
depresje i inne.

Rehabilitacja:

Ćwiczenia ruchowe z wykorzystaniem dostępnych technik i metod „specjalnych” fizjoterapii: „(NDT-Bobath, FDM, PNF, t. czaszkowo- krzyżowa, rehabilitacja stomatologiczna, kinesiology taping i inne). Jest to wspomaganie rozwoju ruchowego oraz poznawczego dziecka. Terapia dostosowana do wieku, możliwości i potrzeb dziecka. Staramy się aby warunki, w których ćwiczy dziecko były zawsze przyjazne i komfortowe, ponieważ tylko w takich okolicznościach dziecko ma szanse uczyć się, zapamiętywać „wrażenia” z ciała, których doświadcza podczas terapii.
Zastosowanie:
uszkodzenia obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego
cechy opóźnienia psychoruchowego
wady genetyczne,
wady postawy.

Rehabilitacja stomatologiczna:

Rehabilitacja stomatologiczna to techniki rozluźniające staw skroniowo- żuchwowy połączone z badaniem postawy ciała . Zastosowanie:
bóle głowy
bóle żuchwy i szczęki
bóle i trzaski w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych
noszenie aparatu ortodontycznego
zgrzytanie zębami ( bruksizm )
zaciskanie zębów
wady postawy
szumy w uszach
wady postawy
nadmierne ślinienie się

Terapia ręki:

Terapia Ręki ma na celu usprawnienie tzw. motoryki małej, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców, jak i dostarczenia wrażeń dotykowych. Są to ćwiczenia oraz zabawy mające rozwinąć sprawność ruchową dłoni dziecka, umiejętność chwytu i koordynację pomiędzy dłońmi.

Terapia pedagogiczna:

Terapia pedagogiczna służy pomocy dzieciom w przypadku odrzucenia przez grupę rówieśniczą, poprawienia kompetencji społecznych lub w nauce czytania, pisania i liczenia. Skierowana do dzieci mających problemy w przyswajaniu wiadomości oraz umiejętności jakie przewiduje program nauczania. Harmonogram zajęć jest indywidualnie dopasowany do potrzeb klienta. Praca polega na kompleksowym podejściu do zaburzeń dziecka.

Terapia psychologiczna:

Terapia psychologiczna wykorzystuje w działaniu spontaniczną- niekierowaną aktywność dziecka w zabawie oraz dialogu z terapeutą, w taki sposób aby dziecko mogło wypowiedzieć bądź wyrazić trudne dla niego problemy oraz emocje. Terapeuta bazuje na budowaniu zaufania w relacji z maluchem tak by stopniowo pokonywać barierę emocjonalną, która utrudnia harmonijny rozwój dziecka.

Terapia logopedyczna:

Terapia logopedyczna  ma na celu usprawnienie funkcji komunikacyjnych i językowych poprzez stopniowe korygowanie zakłóceń występujących podczas porozumiewania się.

Terapia poprzedzona jest wywiadem, obserwacją oraz przeprowadzeniem specjalistycznych testów. Na tej podstawie logopeda stawia diagnozę i opracowuje program usprawniania.

Cele terapii
• usprawnienie motoryki narządów mowy
• korygowanie wad wymowy
• poprawienie jakości funkcji językowej, oddechowej, fonacyjnej
• rozbudowanie zasobu słownictwa czynnego i biernego
• wypracowanie alternatywnych zachowań komunikacyjnych.

Wszystkie terpie trwają 50 minut. Zapraszamy!

Jeśli potrzebujesz więcej informacji, zapraszamy na konsultację tel. 510 832 823

Poradnia oferuje następujące konsultacje

Konsultacja logopedyczna (45 min - 50 min):

Konsultacja logopedyczna składa się z dwóch spotkań: pierwsze spotkanie odbywa się z Rodzicem/Opiekunem i zostaje przeprowadzony szczegółowy wywiad dotyczący przebiegu ciąży, porodu i rozwoju dziecka. Rodzic/Opiekun otrzymuje wcześniej e-mailem pytania, które będą zadane podczas wywiadu. Na spotkanie należy zabrać ze sobą książeczkę zdrowia dziecka, aktualne badania, jeśli Rodzic/Opiekun takie ma. Na pierwszą wizytę wymagane jest również nagranie dwóch niedługich filmików na telefon komórkowy: kiedy dziecko je oraz kiedy się bawi (po ok. 1 - 2 minut).

Drugie spotkanie konsultacyjne obywa się z Rodzicem/Opiekunem i Dzieckiem. Podczas wizyty zostaje oceniona (w zależności od wieku):

• zabawa;

• rozumienie;

• kompetencja komunikacyjna dziecka (w tym umiejętność nawiązywania relacji, prowadzenia dialogu);

• kompetencja językowa (w tym sposób narracji, opowiadania);

• mowa;

• budowa i sprawność aparatu artykulacyjnego (w tym umiejętność żucia, gryzienia, połykania); kinestezja artykulacyjna;

• słuch fonemowy;

• analiza i synteza głoskowa;

• umiejętność czytania i pisania;

• lateralizacja;

• ocena pod kątem problemów z jedzeniem i piciem.

• Rodzic otrzymuje opinię dotyczącą rozwoju mowy i komunikacji, a także wskazówki do dalszej pracy z dzieckiem.

Konsultacja fizjoterapeutyczna (45 min - 50 min):

Konsultacja obejmuje wywiad oraz wstępne badanie pacjenta mające na celu stwierdzić bądź wykluczyć zaobserwowane dysfunkcje narządu ruchu. Wizyta obejmuje również dobór odpowiedniej formy terapii dla dziecka oraz uwzględnia zalecenia dla rodziców/opiekunów do wykonywania w warunkach domowych. Podczas konsultacji fizjoterapeuta informuje o ewentualnej konieczności podjęcia terapii oraz ustala częstotliwość wizyt pacjenta.

Konsultacja psychologiczna (45 min - 50 min):

Konsultacja psychologiczna może przybierać różne formy w zależności od problemu, z jakim pacjent zgłasza się do specjalisty. Składa się ze szczegółowego wywiadu, koncentruje się zazwyczaj na poszukiwaniu wraz z pacjentem metod oraz sposobów radzenia sobie z trudnościami. Jest także podstawą kwalifikacji pacjenta do terapii psychologicznej. Pierwsza wizyta konsultacyjna odbywa się tylko z rodzicami- bez udziału dziecka.

Konsultacja psychiatryczna (30 min - 50 min):

Konsultacja psychiatryczna to badanie składające się z wywiadu oraz rozmowy koncentrującej się wokół objawów i zaburzeń, z którymi zmaga się pacjent. Pozwala na rozpoznanie ewentualnych, potencjalnych nieprawidłowości w rozwoju psychicznym oraz podjęcie odpowiednich – wskazanych przez lekarza form terapii lub konieczność rozszerzenia działań diagnostycznych. 

Konsultacja procesów integracji sensorycznej (45 min - 50 min):

Konsultacja skierowana jest do wszystkich dzieci, których rodzice nie mają pewności, czy problem dziecka tkwi w deficytach przetwarzania sensorycznego, czy ma może inne źródło. Podczas spotkania terapeuta oceni proces rozwoju SI pod kątem zgłaszanego problemu, dodatkowo zwróci uwagę na ogólne funkcjonowanie sensoryczne dziecka. Konsultacja kończy się przekazaniem informacji zwrotnej rodzicowi, przekazaniem zaleceń i strategii dalszego postępowania.

Konsultacja pedagogiczna (45 min - 50 min):

Konsultacja pedagogiczna to spotkanie z rodzicem oraz dzieckiem mające na celu zebranie wywiadu o niepokojących objawach w zakresie funkcjonowania dziecka w obszarach umiejętności pedagogicznych. Spotkanie powiązane jest z badaniem pedagogicznym, które staje się podstawą budowania programu terapeutycznego. Każdy program terapeutyczny dostosowany jest indywidualnie do potrzeb i umiejętności danego dziecka.

PLIK DO POBRANIA

„Wywiad wstępny do konsultacji i diagnozy”. 

Poradnia oferuje diagnozy:

• Diagnozy zaburzeń ze spektrum autyzmu
• Diagnozy zaburzeń integracji sensorycznej
• Diagnoza Biofeedback
• Diagnoza PEP - 3
• ADOS 2
• Badanie Skalą Inteligencji Stanford - Binet wraz z wydaniem opinii

Diagnoza zaburzeń ze spektrum autyzmu składa się z 4 etapów:

1. Wywiad wstępny - spotkanie z pegagogiem lub z logopedą, podczas którego wypełniony zostaje kwestionariusz dotyczący rozwoju i funkcjonowania dziecka. Na to spotkanie należy zabrać wszelką dokumentację medyczną. Wizyta odbywa się bez obecności dziecka. Czas trwania: 40 - 60 minut.

2. II etap - obserwacja dziecka polaga na obserwacji zabawy dziecka w trakcie zabawy swobodnej, której rodzice są aktywnymi uczestnikami oraz zabawy kierowanej przez badającego (w przypadku starszych dzieci opiera się głównie na aktywności kierowanej przez diagnostę). W tym spotkaniu uczestniczy dwóch specjalistów: pedagog i logopeda. Czas trwania: 45 - 60 minut. 

3. III etap - badanie narzędziem diagnostycznym ADOS 2 - w trakcie spotkania przeprowadzone zostają próby badawcze zawarte w kwestionariuszu ADOS 2. W zależności od wieku próby realizowane są poprzez zabawę lub zadania do wykonania. W tym spotkaniu aktywność rodzica jest ograniczona, dziecko pozostaje głównie w interakcji z diagnostą. W badaniu uczestniczy dwóch specjalistów - psycholog i pegagog.  Czas trwania: 40 - 60 minut.

   • IV etap - badanie lekarskie - lekarz psychiatra jest już po omówieniu wyników badań ze specjalistami. Przeprowadza rozmowę z rodzicem i dzieckiem oraz obserwuje pacjenta. Na tym spotkaniu zostaje postawiona ostateczna diagnoza. Czas trwania: około 30 minut. 

4. Diagnoza kończy się wydaniem opinii dotyczącej stwierdzonych zaburzeń/dysfunkcji wraz z zaleceniami.

5. Dodatkowe testy wykonywane w Poradni Rodzinnej:

   Test Conners-3

   Służy do diagnozy ADHD i zaburzeń współwystępujących. Diagnoza obejmuje różne obszary funkcjonowania dziecka, umożliwiając analizę profilową i dostrzeżenie indywidualnej specyfiki problemów. Pozwala na określenie prawdopodobieństwa występowania ADHD.

   Test ASRS

   Obejmuje szeroki zakres zachowań powiązanych z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, takich jak problemy w zakresie umiejętności komunikacyjnych, deficyty uwagi, trudności w kontaktach z rówieśnikami i z dorosłymi. Uwzględnia również kryteria diagnostyczne ASD z DSM-IV-TR. Jest przeznaczony do pomiaru zachowań związanych z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD).

   Test STAI

   Inwentarz Stanu i Cechy Lęku, to narzędzie do badania lęku jako przejściowy i uwarunkowany sytuacyjnie stan jednostki oraz względnie stała cecha osobowości.

   Test STAIC

    Inwentarz Stanu i Cechy Lęku dla Dzieci, bada lęk jako przejściowy i uwarunkowany sytuacyjnie stan jednostki oraz jako względnie stała cecha osobowości.

   Test CDI 2

   Zestaw Kwestionariuszy do Diagnozy Depresji u Dzieci i Młodzieży, to narzędzia zapewniające wszechstronną ocenę symptomów depresji u dzieci.

   Test KPD

   Kwestionariusz do Pomiaru Depresji, to narzędzie, w którym dobrane pozycje odzwierciedlają podstawowe objawy obniżenia nastroju.

   Test TRE

   Test Rozumienia Emocji, przeznaczony jest do pomiaru zdolności do rozumienia emocji, traktowanej jako jeden z podstawowych komponentów inteligencji emocjonalnej.

   Test NEO-FFI

   Inwentarz Osobowości NEO-FFI jest narzędziem służącym do diagnozy cech osobowości uwzględnionych w popularnym modelu pięcioczynnikowym (Wielkiej Piątki).

   Test KPS

   Kwestionariusz Poczucia Stresu, to narzędzie przeznaczone do pomiaru struktury doznań stresowych.

Diagnoza zaburzeń integracji sensorycznej składa się z 3 etapów:

Każde z nich trwa około 50 minut. 

Pierwsze spotkanie jest szczegółowym wywiadem z opiekunem oraz obserwacja swobodnego zachowania dziecka na sali terapeutycznej

• Kolejne spotkania to wykonanie prób z Obserwacji Klinicznej/i lub Testów Południowo - Kalifornijskich/Polskich Standaryzowanych Testów Integracji Sensorycznej.

• Terapeuta SI ma 2 tygodnie na napisanie diagnozy z dołączonymi zaleceniami do pracy w domu, szkole/przedszkolu oraz stworzenie diety sensorycznej zaspokajającej potrzeby dziecka zgodnie z wyłonionym profilem sensorycznym. Jeśli zgodnie z oceną terapeuty istnieje potrzeba dziecko zostaje skierowane na terapię SI, która odbywa się z częstotliwością jeden raz w tygodniu i trwa 50 minut.

• System Katis
• System KATIS to innowacyjna, komputerowa platforma stworzona do badania dzieci w wieku od 12. miesiąca życia do 4 lat. Jest uzupełnieniem obszaru diagnostycznego małych dzieci, których nie obejmują testy standaryzowane PSTIS.

• Diagnoza opiera się na ocenie dwóch aspektów:

  • zaburzeń modulacji sensorycznej
  • zaburzeń ruchowych o bazie sensorycznej.

  Moduł diagnostyczny zawiera: skategoryzowany wyskalowany wywiad, kwestionariusze - szczegółowo wyskalowane i dostosowane do grup wiekowych, baterię testów: zaburzeń modulacji sensorycznej i zaburzeń ruchowych o bazie sensorycznej.

• Wywiad zawiera liczne pytania najbardziej kojarzone z możliwością zaburzeń integracji sensorycznej, wytypowane na podstawie badań. Na podstawie odpowiedzi na pytania system już po wywiadzie wskazuje na procentowe prawdopodobieństwo ryzyka wystąpienia zaburzeń.

  Kwestionariusze zostały opracowane dla odpowiednich grup wiekowych, tak aby możliwie najlepiej dobrać pytania o typowe zachowania dziecka w określonym wieku. Kwestionariusze bardzo dokładnie i szczegółowo analizują wiele zachowań dzieci (mają 180 - 240 pytań). Dzięki temu system po wypełnieniu kwestionariusza przez rodzica wskazuje na ryzyko różnych rodzajów zaburzeń integracji sensorycznej.

  Testy opracowano tak, aby badać poszczególne aspekty dwóch głównych typów zaburzeń integracji sensorycznej: wrażliwość sensoryczną i sposób reaktywności oraz problemy z niektórymi mechanizmami ruchowymi  i związanymi z nimi problemami.

Diagnoza EEG Biofeedback:

Jest to metoda psychoterapii łącząca w sobie najnowsze osiągnięcia w takich dziedzinach neurologia, neuropsychologia, neuropsychiatria i neuropedagogika z równoczesnym wykorzystywaniem nowoczesnych technik komputerowych. Podstawą tej metody jest wykorzystywanie "plastyczności mózgu" polegającej na zdolności neuronów do trwałych przekształceń funkcjonalnych. Specjalistycznie uwarunkowany trening prowadzi do wzrostu funkcji poznawczych mózgu, co wpływa na poprawę funkcjonowania organizmu ludzkiego.

Pierwsze spotkanie składa się ze szczegółowego wywiadu - rozmowy z pacjentem i rodzicem jaki jest cel zgłoszenia się na diagnozę. Terapeuta zbiera najważniejsze informacje, dotyczące sytuacji społecznej, rodzinnej oraz zdrowotnej dziecka. Analizuje również dokumentację pacjenta np. z poradni psychologiczno - pedagogicznej, wyniki EEG. Omawia metody biofeedback oraz jej główne założenia. Natomiast drugie spotkanie to wykonanie punktowego protokołu diagnostycznego, ustalenie zasad współpracy, prezentacja wybranych gier oraz przedstawienie pacjentowi i rodzicowi/prawnemu opiekunowi planu treningowego.

Każdy trening poprzedzony jest podłączeniem pacjenta do głowicy eeg biofeedback za pomocą elektrod, umocowanych na wybranych punktach głowy. Umożliwia to pacjentowi wykonywanie zalecanych przez terapeutę zadań wyłącznie dzięki swoim myślom, nie używając do tego klawiatury ani komputerowej myszki. Proces terapii trwa w czasie, ponieważ bazuje na zdolnościach mózgu do zmian.Rozpoczynając terapię metodą eeg biofeedback należy przyjąć jako niezbędną ilość około 30 sesji. Ich długość jest uzależniona od indywidualnych cech pacjenta.

Diagnoza PEP-3:

• PEP-3 to narzędzie służące do oceny poziomu rozwoju zdolności i umiejętności dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Może być ono wykorzystane przy opracowywaniu indywidualnych planów edukacyjno-terapeutycznych, programów nauczania i wspierania rozwoju dzieci w wieku 2-6 lat (a także starszych z dużym opóźnieniem rozwoju), mierzenia postępów w rozwoju dziecka oraz w procesie diagnozy funkcjonalnej.

1. PEP-3 składa się z dwóch części. Pierwsza z nich, Skala wykonaniowo - obserwacyjna obejmuje zadania służące do pomiaru poziomu rozwoju zdolności dziecka oraz obserwacji zachowania. Skala składa się z 10 podskal, z których 6 mierzy różne aspekty rozwoju (mowa bierna, mowa czynna, umiejętności poznawcze werbalne i prewerbalne, motoryka mała, motoryka duża, naśladowanie). Natomiast 4 pozostałe podskale mierzą zachowania przystosowawcze (ekspresja emocjonalna, wzajemność społeczna, specyficzne zachowania ruchowe i językowe). Część druga to raport opiekuna, w którym rodzic (lub prawny opiekun dziecka ocenia jego funkcjonowanie. Narzędzie to składa się z dwóch części wstępnych i trzech podskal. Badanie umożliwia określenie mocnych i słabych stron dziecka, zarówno na podstawie obserwacji wykonania szeregu zadań, jak i informacji uzyskanych od rodzica.
2. Ze względu na charakter zadań PEP-3 jest szczególnie przydatny do badania dzieci z zaburzeniami w spektrum autyzmu, ale może również może być użyteczny w diagnozie funkcjonalnej dzieci z innymi zaburzeniami, a także dzieci rozwijających się typowo, o nieharmonijnym profilu rozwoju. Jest przeznaczony do badania dzieci w wieku 2 - 6 lat, a także osób starszych, o ile ich wiek umysłowy mieści się w przedziale 2 - 6 lat.

Dokumenty, które rodzice powinni zabrać ze sobą na pierwszą wizytę diagnostyczną:

książeczka zdrowia dziecka

orzeczenie o niepełnosprawności

1. opinie od innych specjalistów

2. opis przeprowadzonych dotąd badań lekarskich.

Diagnoza/Badanie ADOS 2:

ADOS-2 to wystandaryzowany protokół obserwacji wykorzystywanyw diagnozowaniu osób z różnymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Badanie umożliwia obserwację nieprawidłowości charakterystycznych dla zaburzeń ze spektrum autyzmu w sferach komunikacji społecznej, zabawy, a także zachowań powtarzalnych i ograniczonych. Diagnoza/badanie składa się z dwóch spotkań, pierwsze to wywiad wstępny, natomiast drugie spotkanie to badanie narzędziem diagnostycznym ADOS-2 wraz z wydaniem szczegółowej opinii. Pierwszy etap to spotkanie rodziców z diagnostą podczas którego wypełniony zostaje kwestionariusz dotyczący rozwoju i funkcjonowania dziecka. Na to spotkanie należy zabrać wszelką dokumentacje medyczną dziecka. Wizyta odbywa się bez obecności dziecka. 

W trakcie spotkania przeprowadzone zostają próby badawcze zawarte w kwestionariuszu ADOS 2.W zależności od wieku dziecka próby realizowane są poprzez zabawę lub zadania do wykonywania. W tym spotkaniu aktywność rodzica jest ograniczona, dziecko pozostaje głównie w interakcji z diagnostą.  ADOS-2 Składa się z pięciu modułów (wersji) przeznaczonych dla badanych różniących się wiekiem i poziomem rozwoju ekspresji językowej. Na podstawie obserwacji specjalista ocenia różne aspekty zachowania, reprezentujące pięć kategorii: językoraz komunikacja, wzajemność podczas interakcji społecznych, zabawa/wyobraźnia, sztywne zainteresowania i zachowania stereotypowe oraz inne zachowania odbiegające od normy.

Czas trwania: około 60 minut.

Badanie Skalą Inteligencji Stanford-Binet:

est to narzędzie służące do pomiaru inteligencji i zdolności poznawczych. Przeznaczone jest do badania dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 18 roku życia, a także dla osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną. Test charakteryzuje się bardzo wysoką trafnością i rzetelnością oraz precyzyjnie różnicuje stopnie niepełnosprawności intelektualnej.

Test dedykowany jest przede wszystkim dzieciom z:

• niepełnosprawnością ruchową
• autyzmem
• Zespołem Aspergera
• zespołami genetycznymi
• afazją
• opóźnionym rozwojem mowy
• trudnościami w nauce
• uszkodzeniami mózgu i innymi zaburzeniami.

• Badanie obejmuje 3 spotkania:

  • Wywiad z rodzicem przeprowadzony przez psychologa. Zapoznanie się ze zgromadzoną przez rodziców/opiekunów dokumentacją oraz analiza ewentualnych poprzednich wyników dziecka, jeśli uczestniczyło już wcześniej w badaniu (50-60 min).
  • Spotkanie jest w pełni poświęcone przeprowadzeniu badania Stanford - Binet. Badanie przeprowadza psycholog. W zależności od współpracy oraz możliwości dziecka, badanie może trwać od 45 do 75 minut .
  • Omówienie wyników badania oraz wydanie pisemnej opinii. Wizyta odbywa się tylko z rodzicami bez udziału dziecka (50 min).