mgr Katarzyna Zietek - wiceprezes Stowarzyszenia „Karuzela”, przedsiębiorczyni. Łączy prace zawodową z pomaganiem, działa zawodowo w sektorze pozarządowym, przede wszystkim na rzecz osób niepełnosprawnych. Ukończyła studia licencjackie z zarządzania zasobami ludzkimi i studia magisterskie z administracji publicznej, roczny kurs dla Menadżerów NGO PROMENGO oraz Studium Psychologii Psychotronicznej na kierunku Psychologia Psychotroniczna. Koordynatorka i realizatorka projektów na rzecz dzieci, młodzieży i seniorów. Propagatorka wykorzystania śmiechu w życiu codziennym, pomysłodawczyni i realizatorka innowacji Śmiechotelefon wzajemnego wsparcia, oraz gry planszowej z wykorzystaniem śmiechu EduGra Ha Ha Ha. Certyfikowana joginka śmiechu, coach, animatorka czasu wolnego, instruktorka terapii zajęciowej, konsultantka metody  Metoda Mind Heart Body Balance (MHBB) i Wu Shen pomagających odnaleźć wewnętrzną równowagę, integrując to co myślisz, czujesz i jak funkcjonuje Twoje ciało. Popularyzatorka medycyny naturalnej i niekonwencjonalnej, metod alternatywnych, holistycznych, pozytywnej energii, roześmianej jogi i medytacji jako metod redukcji stresu, relaksacji i poprawy jakości życia we wszystkich grupach wiekowych od dzieci i młodzieży, poprzez osoby dorosłe i seniorów. Kobieta, która gorąco wierzy w sukces pracy nad sobą.

Zaburzenia psychiczne – zrozumieć by pomóc

W dzisiejszym świecie coraz częściej mówimy o zdrowiu psychicznym i choć temat  przez lata był marginalizowany obecnie świadomość społeczna rośnie. Zaburzenia psychiczne to nie słabość ani "wymysł" to realne, często bardzo trudne doświadczenia, które mogą dotknąć każdego z nas bez względu na wiek, płeć czy status społeczny.
Stan naszego zdrowia psychicznego wpływa na nasze myśli, emocje, zachowanie i sposób funkcjonowania w życiu prywatnym i zawodowym. Instytucje działające na rzecz osób
z zaburzeniami psychicznymi zwracają uwagę na rosnący problem, szczególnie wśród dzieci
i młodzieży. Zjawisko to nasila się m.in. wskutek stresu, izolacji, szybkiego tempa życia i presji rówieśniczej. Coraz więcej młodych ludzi zmaga się z depresją, lękami i kryzysami emocjonalnymi. Wśród dorosłych obserwuje się nasilone objawy wypalenia zawodowego i przeciążenia psychicznego co przekłada się na relacje rodzinne i społeczne.

Przyczyny i objawy zaburzeń psychicznych – co powinno niepokoić?

Zaburzenia psychiczne mogą mieć wiele przyczyn min. biologicznych, psychologicznych
i społecznych. Przewlekły stres, trauma z dzieciństwa, nadużycia, genetyka a nawet brak wsparcia społecznego  to wszystko może przyczyniać się do ich rozwoju. Warto pamiętać, że każdy człowiek reaguje inaczej na trudne sytuacje. To, co dla jednej osoby będzie chwilowym kryzysem, dla innej może być początkiem głębszych problemów. Zaburzenia psychiczne mogą mieć bardzo zróżnicowany przebieg i objawy, w zależności od ich rodzaju, stopnia oraz indywidualnych uwarunkowań i doświadczeń.
Poniżej przedstawiam najczęściej występujące symptomy, które jeśli utrzymują się przez dłuższy czas lub nasilają się, mogą świadczyć o zaburzeniu psychicznym i wymagają konsultacji ze specjalistą.

Objawy emocjonalne
przewlekłe obniżenie nastroju, smutek, przygnębienie, drażliwość, napięcie emocjonalne, nadmierna złość lub płaczliwość, utrata zdolności do odczuwania radości, niepokój wewnętrzny, lęk lub ataki paniki, wahania nastroju, przechodzenie od euforii do przygnębienia bez wyraźnej przyczyny.

Objawy poznawcze związane z myśleniem i postrzeganiem
natrętne myśli, obsesje, myśli katastroficzne lub lękowe, trudność z koncentracją, spowolnienie lub gonitwa myśli, zaburzenia pamięci, szczególnie krótkotrwałej, urojenia, omamy (np. słyszenie głosów, których inni nie słyszą – typowe dla schizofrenii).

Objawy somatyczne fizyczne bez wyraźnej przyczyny medycznej
bezsenność lub nadmierna senność, bóle głowy, brzucha, napięcie mięśni, kołatanie serca, przewlekłe zmęczenie, brak energii mimo odpoczynku, zaburzenia łaknienia w tym brak apetytu lub objadanie się, nagłe spadki lub wzrost masy ciała.

Objawy behawioralne
wycofanie się z kontaktów społecznych, izolacja, zaniedbywanie higieny osobistej lub obowiązków, unikanie miejsc lub sytuacji, które wcześniej były neutralne, impulsywność, agresja, zachowania ryzykowne, nadużywanie substancji psychoaktywnych tj. alkohol, narkotyki, leki uspokajające.

Objawy funkcjonalne
trudności w wykonywaniu codziennych czynności - praca, nauka, dom, spadek motywacji, brak chęci do działania, poczucie braku sensu życia, myśli samobójcze lub zachowania autoagresywne.

Jeśli powyższe objawy utrzymują się dłużej niż dwa tygodnie, nasilają się z czasem, utrudniają codzienne funkcjonowanie w pracy, rodzinie, szkole, powodują cierpienie psychiczne lub fizyczne, to warto niezwłocznie skontaktować się z psychologiem, psychiatrą lub terapeutą.

Gdzie szukać pomocy?

Jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia  nie czekaj. Szukanie pomocy to akt odwagi i troski
o siebie. Zdrowie psychiczne jest równie ważne jak fizyczne. Na terenie województwa mazowieckiego oprócz instytucji państwowych działalność wspierającą osoby w kryzysie prowadzą organizacje pozarządowe prowadząc ośrodki wsparcia dla dzieci i młodzieży oraz

punkty wsparcia dla osób dorosłych. To bezpieczna przestrzeń, w której można otrzymać bezpłatne, indywidualne wsparcie psychologiczne i terapeutyczne dla osób w kryzysie emocjonalnym. Realizują różnego rodzaju działania min. treningi umiejętności społecznych, zajęcia terapeutyczne, warsztaty i grupy wsparcia. Osoby doświadczające kryzysów psychicznych oraz ich rodziny będą mogły uzyskać bezpłatną pomoc i wsparcie min. psychologiczne, terapeutyczne, społeczne i prawne. Spotkania odbywają się w przyjaznej atmosferze pełnej dyskrecji , empatii, bez oceniania.

Od maja 2025 r. na terenie województwa mazowieckiego funkcjonują bezpłatne ośrodki i punkty wsparcia psychologicznego, m.in. w Warszawie, Radzyminie, Pułtusku, Siedlcach, Wyszkowie, Płocku, Radomiu i Garwolinie.

Działa także punkty konsultacyjne, w których osoby doświadczające kryzysu emocjonalnego mogą skorzystać z profesjonalnej pomocy specjalistów w atmosferze bezpieczeństwa i szacunku.

Aby umówić się na spotkanie lub uzyskać informacje o lokalizacji i godzinach otwarcia placówek, skontaktuj się z organizacjami prowadzącymi ośrodki i punkty wsparcia.

Ośrodki wsparcia dla dzieci i młodzieży (wybrane lokalizacje)

- Warszawa (Praga Północ, ul. 11 Listopada 22/4) – Fundacja „Idylla”
- Radzymin, ul. Batorego 7A – Fundacja „Idylla”
- Pułtusk, ul. Mickiewicza 36B – Fundacja „ART-HEART”
- Marki, ul. Spokojna 9 – Fundacja Otwarte Serce
- Warszawa (Śródmieście, ul. Dobra 5/2) – Fundacja Zobacz... JESTEM
- Siedlce, ul. Sienkiewicza 52 – Fundacja (ZA)OPIEKOWANI

Punkty wsparcia dla dorosłych (wybrane lokalizacje)

- Sokołów Podlaski, ul. Skłodowskiej-Curie 24a – Fundacja „Idylla”
- Warszawa (Praga Południe, ul. Grochowska 78/184) – Spółdzielnia Socjalna 4Smart
- Łomianki, ul. Jeziorna 1/H – Fundacja „Lubi mi się...”
- Garwolin, al. Legionów 34 – Fundacja Projekt Walizka
- Grójec, ul. Jana Pawła II 20 – Fundacja „Terapeuci dla Rodziny”
- Radom, ul. Starokrakowska 135 – Stowarzyszenie „Karuzela”

 Zadanie publiczne dofinansowane ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego

Depresja i kryzysy psychiczneh wśród dzieci, młodzieży i dorosłych

Choć żyjemy w czasach, w których coraz częściej mówi się o zdrowiu psychicznym, to nadal wiele osób – zwłaszcza najmłodszych – cierpi w milczeniu. Depresja, myśli samobójcze, lęki czy wypalenie zawodowe nie wybierają wieku, statusu społecznego ani płci. To problemy, które mogą dotknąć każdego – dziecko, nastolatka, rodzica, nauczyciela, czy pracownika korporacji.

Depresja u dzieci i młodzieży – cichy wróg

Dzieci i nastolatki często nie potrafią wyrazić swoich emocji wprost. Depresja u młodych osób może objawiać się jako wycofanie, drażliwość, zaburzenia snu, niechęć do szkoły, spadek koncentracji czy samookaleczenia. Niezauważona i nieleczona depresja może prowadzić do poważnych kryzysów suicydalnych – według WHO samobójstwa są jedną z głównych przyczyn zgonów wśród młodych ludzi w wieku 15–29 lat.

Dorośli też cierpią – choć często w milczeniu

W przypadku dorosłych problem często leży w społecznym tabu i wysokich wymaganiach, jakie sobie narzucają. „Muszę dać radę”, „Nie mogę się teraz rozkleić”, „Mam rodzinę, obowiązki” – te przekonania sprawiają, że wiele osób ignoruje pierwsze objawy wypalenia, depresji czy zaburzeń lękowych. Tymczasem problemy psychiczne mogą dotknąć każdego – bez względu na poziom wykształcenia czy sukces zawodowy.

Dlaczego wciąż boimy się mówić o zdrowiu psychicznym?

Stygmatyzacja to jedno z największych zagrożeń. Lęk przed oceną, etykietą „słabego” czy „niestabilnego psychicznie” powstrzymuje wiele osób przed sięgnięciem po pomoc. Dotyczy to zarówno młodzieży, jak i dorosłych. Wciąż brakuje powszechnej edukacji o zdrowiu psychicznym – w szkołach, miejscach pracy, mediach.

Jak rozpoznać, że ktoś potrzebuje pomocy?

Warto zwracać uwagę na zmiany w zachowaniu – nagłe wycofanie, nadmierną drażliwość, utratę zainteresowań, problemy z koncentracją, mówienie o braku sensu życia. Kluczem jest rozmowa – otwarta, bez oceniania, bez dawania rad na siłę. Czasem wystarczy obecność i zapewnienie: „Nie jesteś sam/sama, jestem obok”.

Gdzie szukać pomocy?

• Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży: 116 111 (czynny 24/7)
• Telefon zaufania dla dorosłych w kryzysie: 116 123
• Poradnie zdrowia psychicznego (bez skierowania)
• Szkoły, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, fundacje i stowarzyszenia
• Platformy online oferujące pomoc psychologiczną

Pamiętaj

Depresja i inne kryzysy psychiczne to nie wyrok. To choroby, które można leczyć. Im szybciej je rozpoznamy i zaczniemy działać, tym większe są szanse na wyzdrowienie. Rozmawiajmy. Edukujmy. Reagujmy. Bo każde życie ma wartość – bez względu na wiek.