Zespół Aspergera jest zaburzeniem rozwoju i funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego, mieszczącym się w spektrum autyzmu. Głównymi kryteriami różnicującymi zespół Aspergera od innych, cięższych zaburzeń autystycznych, są brak opóźnienia rozwoju mowy i innych istotnych jej zaburzeń uniemożliwiających logiczną komunikację oraz typowy rozwój poznawczy.

Australijska skala dla zespołu Aspergera

Każdy z poniższych punktów jest opatrzony skalą od 0 do 6, gdzie zero oznacza standardowy poziom danej cechy jakiego można spodziewać się u dziecka z zespołem Aspergera w wieku szkolnym.

A) Cechy społeczne i emocjonalne

• Dziecko nie rozumie, jak się należy bawić z innymi dziećmi.
• W czasie wolnym, przeznaczonym na zabawę dziecko unika kontaktu z innymi dziećmi.
• Dziecko wydaje się nieświadome istnienia pewnych konwencji i zasad koegzystencji i pozwala sobie na niestosowne zachowania i uwagi.
• Dziecko nie ma empatii, tzn. intuicyjnego rozumienia czyichś uczuć.
• Dziecko zdaje się oczekiwać, że inni powinni znać jego myśli, poglądy i doświadczenia.
• Dziecko wymaga nadmiernego uspakajania i rozwiewania wątpliwości gdy coś nie wychodzi bądź ulega zmianie.
• Dziecku brak subtelności w wyrażaniu uczuć.
• Dziecko charakteryzuje brak precyzji w wyrażaniu własnych uczuć.
• Dziecko nie wykazuje zainteresowania udziałem w sportach, grach innych zabawach opartych na współzawodnictwie.
• Dziecko jest obojętne na presje rówieśników

B) Umiejętności komunikacyjne

• Dziecko dosłownie odbiera wszelkie komentarze tzn. nie rozumie zwrotów potocznych np. ” mieć złote ręce”.
• Dziecko ma nienaturalny tembr głosu.
• W czasie rozmowy z dzieckiem wydaje się ono niezainteresowane tym, co ma do powiedzenia jego rozmówca.
• W czasie rozmowy dziecko nawiązuje rzadko kontakt wzrokowy.
• Dziecko wysławia się w sposób nadmiernie precyzyjny lub pedantyczny.
• Dziecko ma problemy z kontynuowaniem rozmowy.

 C)Umiejętności poznawcze

• Dziecko czyta książki głównie celem zdobycia informacji, nie interesując się fikcją literacką.
• Dziecko ma wyjątkowo dobrą pamięć do faktów i wydarzeń.
• Dziecko nie posiada wyobraźni koniecznej do zabawy z rówieśnikami.
• Zainteresowania szczególne
• Dziecko jest zafascynowane pewnymi dziedzinami wiedzy i z zapałem zbiera informacje na dany temat.
• Dziecko bywa nadmiernie zmartwione w przypadku zmiany pewnych rutyn lub niespełnienia pewnych oczekiwań.
• Dziecko wypracowuje sobie skomplikowane rytuały i zachowania rutynowe, które zawsze muszą zostać wykonane.

D) Zdolności ruchowe

• Dziecko wykazuje słabą koordynację ruchową.
• Dziecko ma dziwaczny styl poruszania się w trakcie biegania.

E) Inne cechy

• Nienaturalny stres lub strach wywołany słyszeniem pewnych dźwięków, dotknięciem, noszeniem niektórych ubrań, widzeniem pewnych przedmiotów, przebywaniem w hałaśliwych, zatłoczonych miejscach.
• Tendencja do stukania lub kołysania się w momentach podekscytowania lub zestresowania.
• Brak wrażliwości na ból o małym natężeniu.
• Nienaturalne grymasy twarzy i tiki nerwowe.

Pojęcie autyzmu odnosi się do jakościowego zaburzenia rozwojowego jednostki , wyraźnie widocznego już przed 3 r. ż. Jako zaburzenie neurobiologiczne autyzm wywiera ogromny wpływ na przebieg wielu procesów rozwojowych i znacznie ogranicza możliwości samodzielnego i niezależnego funkcjonowania.

Autyzm diagnozuje się na podstawie występowania przynajmniej jednej nieprawidłowości w trzech obszarach funkcjonowania dziecka dotyczących:

Czytaj więcej...

Okres przedszkolny to jeden z najważniejszych etapów rozwoju dziecka. To czas szczególnie trudny zarówno dla Dziecka jak i dla Rodzica. Dynamicznym zmianom ulega stabilny dotychczas rytm dobowej aktywności dziecka: nagle musi wstawać o określonej godzinie, szybciej się ubierać, rozstać z mamą na kilka długich godzin. Zmianom ulegają także warunki i zasady w których dziecko spędza większość czasu: z domowych, swobodnych zabaw dziecko adaptuje się do obowiązków i wymagań przedszkolnych oraz nowych osób.

Czytaj więcej...

Przedszkole sensoryczne

Karuzela to przedszkole sensoryczne. Wszelkie nasze działania wspierają rozwój dziecka w myśl zasad neurodydaktyki, czyli edukacji poprzez doświadczanie. Dlatego nasze dzieci smakują, dotykają, poznają – bawią się barwami, fakturami, ruchem. Jest to szczególnie ważne dla dzieci z zaburzeniami w rozwoju – zaburzeniami integracji sensorycznej, dla maluchów nadpobudliwych.

Dla zapewnienia jak najlepszych sensorycznych doświadczeń naszych dzieci powstaje ogród sensoryczny, miejsce doskonałej zabawy i edukacji. Jedyne takie w Radomiu i okolicach. Przedszkole położone jest blisko lasu. Dzieci mnóstwo czasu spędzają na świeżym powietrzu. Do dyspozycji mają dwa place zabaw. Specjalnie dla maluchów hodujemy zioła i warzywa. Dzieciaki samodzielnie o nie dbają, podlewają je ucząc się odpowiedzialności, systematyczności i szacunku do przyrody.

Przestrzeń w samym przedszkolu także jest zaplanowana tak, by była przyjazna sensorycznie dla naszych podopiecznych. Ograniczamy bodźce w salach, a jednocześnie mamy takie miejsca i takie narzędzie, które pozwalają dzieciom zaspokoić sensoryczne potrzeby. W każdej Sali jest kącik wyciszenia.

Niewątpliwym atutem placówki jest jedna z najlepiej wyposażonych w regionie sal do integracji sensorycznej, z której korzystają wszyscy nasi podopieczni.

Dziennik Terapii

Innowacyjny dokument, który został stworzony w naszej placówce przez naszych terapeutów i wychowawców. Mają go wszystkie dzieci, które pozostają w procesie terapii, są objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju. Dziennik ułatwia planowanie terapii, a także systematyzuje wiedzę o dziecku. Są w nim bowiem wyszczególnione obszary do opisania, takie jak: sposoby komunikacji potrzeb, zachowania w trudnych sytuacjach. Oznacza to, że terapeuta, do którego trafia dziecko z wypełnionym dziennikiem, już wie, jak mały pacjent komunikuje to, że chce pić, jeść czy skorzystać z toalety. Specjaliści mają także informację, jakimi metodami prowadzone jest dziecko, co pozwala na ujednolicenie celów i założeń terapeutycznych. Na końcu dziennika są bardzo praktyczne porady dla rodziców i specjalistów.

Dziennik doskonałym narzędziem do komunikacji pomiędzy terapeutami, zwłaszcza jeśli dzieci korzystają z dodatkowych terapii poza placówką. Dzięki niemu także rodzice wiedzą, jakie są postępy, ogólne założenia każdej terapii.