Terapia PNF to trójpłaszczyznowe wzorce ruchowe różnych części ciała i w różnych kombinacjach. Używanie technik, np. kombinacji skurczów izotonicznych prowadzi do osiągnięcia pozytywnego rezultatu terapeutycznego. Celem metody jest ułatwienie wykonywania codziennych czynności i osiąganie jak największej samodzielności. Terapeuta poprzez stymulację receptorów ruchu oraz pozycji ciała, tworzy nowe wzorce ruchowe.