Metoda Vojty jest jedną z głównych metod stosowanych w neurorehabilitacji.
Metoda Vojty stymuluje mózg do uaktywniania wrodzonych, zakodowanych wzorców ruchowych i przeniesienia tych aktywności na mięśnie kończyn i tułowia w postaci skoordynowanych ruchów.
W trakcie terapii metodą Vojty terapeuta układa dziecko w indywidualnie dobrane pozycje oraz naciska na wybrane punkty na ciele tzw. strefy stymulacji.
W ten sposób terapeuta aktywizuje ośrodkowego układu nerwowego oraz prawidłowe wzorce motoryczne prowokując określoną reakcję na ciele dziecka widoczną w różnej formie np. zmiany rytmu oddechu. Te reakcje powodują powstawanie połączeń w mózgu, które umożliwiają dziecku osiąganie kolejnych kroków w jego rozwoju (przekręcanie, siadanie, wstawanie, itd.).
U starszych dzieci pod wpływem terapii można zaobserwować zmiany w postawie, funkcji kręgosłupa, rozwoju motoryki i koordynacji.
Terapia metodą Vojty może być stosowana zarówno u niemowląt, u starszych dzieci, jak i u osób dorosłych.
Rehabilitacja metodą Vojty u dzieci nieodzownie łączy się z koniecznością czynnego włączenia się rodziców dziecka w proces usprawniania. Efekt terapeutyczny w dużej mierze zależy od stopnia zaangażowania się rodziców. WSKAZANIA: zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej, asymetria ułożenia ciała, zaburzenia funkcji ruchu po uszkodzeniach mózgu (mózgowe porażenia), wrodzone miopatie, zespół Down’a i inne zespoły wiotkie, opóźnienie rozwoju psychoruchowego, okołoporodowe uszkodzenie splotu ramiennego, przepuklina oponowo-rdzeniowa, skolioza oraz inne nieprawidłowości w obrębie fizjologicznych krzywizn kręgosłupa, wady stawów biodrowych (dysplazje lub zwichnięcia) jako terapia pomocnicza zaburzenia funkcji oddechowych, połykania lub żucia.