Terapia psychologiczna wykorzystuje w swych działaniach swobodną i nieukierunkowaną aktywność zachowawczą dziecka podczas stworzonych specjalnie zabaw oraz tworzonego dialogu z terapeutą, pozwalając dziecku uzewnętrznić problemy i trudne do opisania emocje drzemiące w nim. Terapeuta tworzy mury zrozumienia poprzez skorelowaną wzajemność w zaufaniu z dzieckiem, burząc początkowe bariery ograniczeń emocjonalnych, będących zjawiskiem utrudniającym harmonijny i integralny rozwój dziecka.