Wydrukuj tę stronę
poniedziałek, 11 kwiecień 2016 07:00

(Nie) grzeczne dzieci?

Kto z nas nie słyszał w dzieciństwie słów „bądź grzecznym dzieckiem”? Chyba z ust każdego rodzica, chociaż raz, padły te słowa. Tylko co tak naprawdę oznacza słowo „grzeczny”? Termin jest tak pojemny, że możemy w nim pomieścić prawie wszystko: mówienie dzień dobry do sąsiada, spokojne stanie w kolejce do sklepowej kasy... Można by mnożyć sytuacje, które opisywałyby „grzeczne” dziecko. Jeśli nasza pociecha jest tzw. „grzecznym dzieckiem” to uważamy się za szczęściarzy. A jeśli nasz szkrab to tzw. „żywe srebro”?

 Wszędzie go pełno, przewraca się na prostej drodze, zapomina o tym, po co przed chwilą przyszedł do kuchni? Kiedy przekraczana jest granica pomiędzy dzieckiem „roztrzepanym”, a dzieckiem z nadruchliwością, czy z ADHD?

 

Granica ta jest bardzo cienka i czasami trudno jest rodzicom rozpoznać pierwsze symptomy świadczące o nadruchliwości ich pociechy. Na co należy zwrócić szczególną uwagę i kiedy należy się niepokoić? Kiedy skorzystać z porad specjalisty?

Oto kilka charakterystycznych symptomów, które mogą świadczyć o ADHD:

  1. 1. Deficyty uwagi: częste niezwracanie uwagi na szczegóły, niepowodzenia w utrzymaniu uwagi, doprowadzaniu zadania do końca, rozplanowaniu czasu pracy, dziecko sprawia wrażenie „niesłuchającego”, „bujającego w obłokach”.
  2. 2. Nadmierna aktywność: nadmierne rozbieganie, nieustanne poruszanie częściami ciała, zwłaszcza w sytuacjach wymagających „siedzenia w miejscu”, często nadmierna hałaśliwość, tendencja do wtrącania się w rozmowy innych osób.
  3. 3. Impulsywność: reagowanie „tu i teraz”, często bez zastanowienia, a nawet bez czekania na dokończenie pytania, czy polecenia, trudności w czekaniu na swoją kolej, przerywanie innym
  4. 4. Całościowość: kryteria wymienione powyżej, występują w różnych środowiskach i różnych okolicznościach.

Należy pamiętać o tym, że ADHD to nie wyrok. Bardzo często, wraz z okresem dorastania, pewne zachowania wyciszają się, pojawiają się coraz rzadziej, a czasami zanikają. Żeby jednak do tego doszło, należy znać pewne techniki, ułatwiające pracę i codzienne życie z naszym wyjątkowym dzieckiem. Dzieckiem nie gorszym, lecz wymagającym specjalnego podejścia ze strony rodziców i opiekunów. Nie zwlekajmy więc z konsultacjami ze specjalistami, które nigdy nie zaszkodzą, a mogą tylko pomóc naszym pociechom.

 

Linda Dąbrowska - dyrektor terapeutycznego punktu przedszkolnego Wesoła Karuzela

Czytany 1370 razy